Αγαπημένη, σαδίστρια μαμά Namco!

Λοιπόν. Υπάρχει ο σαδισμός, υπάρχει ο πραγματικός σαδισμός, υπάρχει και... ο σαδισμός της Namco. Η εταιρεία που αναπτύσσει την σειρά των fighting games που είναι αδύνατο να μη χαρακτηρίσει κανείς ως την κορυφαία EVER, τη σειρά των Soul Calibur, ετοιμάζει εδώ και αρκετό καιρό τη νέα, τέταρτη έκδοση. Ή μάλλον πέμπτη, αν συνυπολογίσει κανείς και τον «πατέρα» της σειράς, το Soul Edge. Αυτή προορίζεται για το Xbox 360 και το PS3, θα είναι η πρώτη high-definition, η πρώτη online-enabled, η πρώτη «της νέας εποχής». Ως εδώ, όλα καλά. Όχι απλώς καλά, για την ακρίβεια. Super.

Το... «σαδιστικό στοιχείο» προκύπτει τη στιγμή που συνειδητοποιεί κανείς ότι η Namco έχει ξεκινήσει να διοχετεύει στα μέσα ενημέρωσης πληροφορίες και στιγμιότυπα του Soul Calibur IV όχι 6 μήνες, όχι 9 μήνες, αλλά τουλάχιστον 12 πριν την κυκλοφορία του τίτλου στην αγορά! Γιατί, μαμά Namco; Γιατί...; Δεν αντιλαμβάνεται κανείς εκεί στα κεντρικά σου στην Ιαπωνία ότι για πολλές χιλιάδες gamers σε όλο τον πλανήτη, αυτό δεν είναι τίποτε λιγότερο από μαρτύριο; Πραγματικά; Κυριολεκτικά; Αναμφίβολα;

Κακά τα ψέματα. Το PS3 μου φιλοξενεί στο σκληρό του δίσκο το Tekken Dark Resurrection, το BD-ROM του Virtua Fighter 5 βρίσκει το δρόμο του στο drive ενίοτε... αυτό όμως με το οποίο θέλω να ασχοληθώ πραγματικά είναι το μόνο beat' em up που διασκεδάζει αρχάριους και έμπειρους. Το μόνο που δεν με εκνευρίζει είτε με την παράλογη δυσκολία στο χειρισμό, είτε με το βάθους... λακούβας gameplay. Και αυτό - ένα μεγάλο... «συγνώμη» στους φίλους των Tekken και των Virtua Fighter - μπορεί να είναι μόνο ένα Soul Calibur. Απλά πράγματα.Ναι, ναι, ναι... ναι. Ω, ναι. Με τα fanboys πάντοτε «είχα θέμα» και θα συνεχίσω πάντοτε να έχω (Nintendo fanboys, Apple fanboys, Linux fanboys... η λίστα είναι μεγάλη), αλλά όσον αφορά στα fighting games, είμαι επικίνδυνα κοντά στο σημείο που θα χαρακτηριζόμουν επίσης «fanboy». Δεν γράφει κανείς review δεκατεσσάρων (!) σελίδων για ένα video game - όταν τα άλλα του reviews κυμαίνονται από δύο έως πέντε σελίδες - και δεν αναπτύσσει ολόκληρο, κανονικό, «δυναμικό» Web site (με τη βοήθεια φίλου, έστω!) για έναν και μόνο τίτλο αν δεν τον αγαπά πραγματικά. Όντως.

Αλλά... τί να πω. Έχω παίξει σχεδόν για ένα τέταρτο του αιώνα, ο,τιδήποτε μπορεί να συμπεριληφθεί στην κατηγορία των fighting games (από το International Karate+ και το Yie Ar Kung Fu, μέχρι κάθε Street Fighter, κάθε σχετικό τίτλο της SNK, κάθε Battle Arena Toshinden της συμφοράς, κάθε Mortal Kombat της πυρκαγιάς... σαφέστερος δύσκολα μπορώ να γίνω!). Και όλα αυτά τα χρόνια, κανένας τίτλος του είδους δεν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει όλα αυτά τα σε ΜΙΑ παραγωγή, όπως τα Soul Calibur. Τα ποιοτικά γραφικά. Τον υπέροχο ήχο. Την απίστευτη «αίσθηση» των όπλων, της κίνησης στο χώρο, της επαφής στις συγκρούσεις. Τη μαγική ισορροπία στο gameplay. Όλα. Κανένας.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, υπάρχει πάντοτε και ο θετικός τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς μία κατάσταση όπως το «μαρτύριο της αναμονής» (κατά το «μαρτύριο της σταγόνας») των δώδεκα μηνών για το Soul Calibur IV. Μπορώ να επισπεύσω καθ' οποιονδήποτε τρόπο την διαδικασία της ανάπτυξής του; Όχι. Έχει κανένα νόημα να... μαζοχίζομαι διαγράφοντας ημέρες από τη ημερολόγιό μου, σαν φυλακισμένος; Σίγουρα όχι. Τί σκοπεύω να κάνω, λοιπόν;Είναι απλό. Θα απολαύσω το μεσοδιάστημα αυτό διάβαζοντας κάθε τί σημαντικό και ασήμαντο, περιδιαβαίνοντας τις λεπτομέρειες κάθε screenshot, συγκεντρώνοντας κάθε πληροφορία για τον τίτλο που περιμένω πιο πολύ από κάθε άλλον. Θα σχεδιάσω τα πιο λεπτομερή, πιο όμορφα, πιο σπάνια wallpapers που έχουν εμφανιστεί στο Web για την σειρά των Soul (καλύτερα από αυτά που έχω δημοσιεύσει ήδη στο Webshots, δηλαδή). Έχω «κλείσει» ήδη την διεύθυνση soulcalibur.wordpress.com για να αναφέρω και να σχολιάζω ότι αξίζει να αναφερθεί και να σχολιαστεί γι' αυτόν. Το domain name που είχα πριν από τόσο καιρό συνδέσει με το Web site για το Soul Calibur II, το Soulcharge.com, είναι ακόμη υπό την κατοχή μου και θα το ανακατευθύνω σε εκείνο το (αγγλόφωνο) blog.

Ευτυχώς, παράλληλα με αυτή τη διαδικασία, υπάρχουν και δύο... γλυκά distractions που θα βοηθήσουν - ελπίζω! - στο όλο θέμα. Το ένα δεν είναι άλλο από το Soul Calibur Legends για το Wii: λίγα έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά, είναι τελείως διαφορετικό στο gameplay, το Wiimote μπορεί να προσφέρει διασκεδαστικό ή όχι χειρισμό... αλλά όπως και να' χει, είναι Soul Calibur και δημιουργία της Namco. Σαφώς θα ασχοληθώ μαζί του, λοιπόν. Το άλλο είναι φυσικά το Street Fighter II Turbo HD, για το οποίο τρέφω πάρα, μα πάρα πολλές ελπίδες. Και τα δύο θα είναι διαθέσιμα στην Ελλάδα (το πρώτο στα καταστήματα, το δεύτερο μέσω Xbox Live ή PSN) μέχρι τα Χριστούγεννα. Γλυκά, ενδιαφέροντα, καλοδεχούμενα distractions.

Χμμμμ... distractions.

Εντάξει, λοιπόν. On second thought... «360 και σήμερα»... «359 και σήμερα»... «358 και σήμερα»...