Κοροϊδία... σε βαθμό Ultimate

Από τη μία πλευρά, ενδέχεται να μη... «δικαιούμαι διά να ομιλώ» στο συγκεκριμένο ζήτημα, για λόγους που θα καταστήσω σαφείς στη συνέχεια. Από την άλλη, αν και δεν είμαι ο πρώτος (και σίγουρα όχι ο τελευταίος) που θα καταθέσει τη γνώμη του για το θέμα, είπα να το πράξω έχοντας όμως πρώτα σχηματίσει άποψη βάσει εμπειρίας πρακτικής και όχι... θεωρητικά, όπως κάνουν άλλοι. «Συνάδελφοι» και μη.

Η αιτία; Τα πολυσυζητημένα Extras της έκδοσης Ultimate των Windows Vista, τα οποία έχουν δημιουργήσει τόσο αρνητικό κλίμα στο Web αυτή τη στιγμή, ώστε να οδηγήσουν σε απολογητική δήλωση τη Microsoft - μία εταιρεία που, ιστορικά, αποζημιώνει μεν για τα λάθη της, αλλά για όσα από αυτά αναγνωρίζει. Η αφορμή; Οι τάσεις αϋπνίας μια νύχτα από τις πρόσφατες, όταν αποφάσισα να εγκαταστήσω το τελευταίο τέτοιο Extra, το περίφημο DreamScene, που η αμερικανική εταιρεία διέθεσε στην τελική του μορφή μετά από προΰπαρξη του σε μορφή beta για διάστημα έξι μηνών σχεδόν.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Τα Extras των Windows Vista τα οποία υποτίθεται ότι θα απολάμβαναν μόνο οι χρήστες της Ultimate έκδοσης, θα κάλυπταν μία μεγάλη γκάμα από πρόσθετες δυνατότητες και θα προσέφεραν ενδιαφέρουσες ψυχαγωγικές λειτουργίες. Μέχρι σήμερα είχε κυκλοφορήσει μόνο το BitLocker (μία μικρή εφαρμογή για την καλύτερη διαχείριση «κωδικοποιημένων» σκληρών δίσκων), ένα poker game αντίστοιχο του Texas Hold' Em στο Xbox Live, καθώς και 20 «language packs», που «μεταφράζουν» σε διάφορες γλώσσες το περιβάλλον εργασίας των Vista.

Αυτά.

Όπως εύκολα καταλαβαίνει οποιοσδήποτε, ανάμεσα στις υποσχέσεις της Microsoft για «νέα Extras κάθε μήνα» και την τελική εικόνα που παρουσιάζουν τα Extras αυτά 10 μήνες μετά την κυκλοφορία των Vista Ultimate, υπάρχει... χάος. Που απλώς «δεν γεφυρώνεται» με το DreamScene, το πλέον ανούσιο add-on που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Αρχεία video ως background στο desktop...;!:!;! Του είδους που καταναλώνει από 8%-25% (!) των processor cycles σε έναν Core 2 Duo στα 3 GHz...; Όχι, ευχαριστώ. Κι ας υπάρχουν μερικά πολύ συμπαθητικά τέτοια video backgrounds στην σχετική σελίδα της εταιρείας Stardock, η οποία με ένα προγραμματάκι της, το DeskScape, επιτρέπει στους κατόχους των Windows Vista Ultimate να αξιοποιήσουν τα δεκάδες διαφορετικά δωρεάν τέτοια αρχεία.

Όπως προανέφερα, βεβαίως, εγώ ενδέχεται να μην... «δικαιούμαι διά να ομιλώ» καθώς η Microsoft μου προσέφερε για την αξιολόγηση των Windows Vista και την συγγραφή των σχετικών άρθρων την έκδοση Ultimate, τόσο σε μορφή RTM (τον περασμένο Δεκέμβρη) όσο και εμπορική (τον Φεβρουάριο). Το γεγονός ότι αν είχα κληθεί να αγοράσω μία έκδοση των Vista, αυτή σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν η Ultimate, είναι ουσιαστικά άνευ σημασίας. Αυτό που έχει ουσιαστικό νόημα να αναφερθεί είναι ότι (α) αν και χρήστης της συγκεκριμένης έκδοσης επί 12 μήνες, δεν μπόρεσα να διακρίνω κανέναν απολύτως λόγο να προτιμήσει κανείς την «πλούσια» έκδοση των Vista από την «απλή οικιακή», καθώς και ότι (β) αν είχα πραγματικά αγοράσει την έκδοση Ultimate, την οποία χαρακτηρίζει διαφορά της τάξης των 200 ευρώ από την πληρέστατη Home Premium, θα ήμουν δίχως αμφιβολία πραγματικά εξοργισμένος. Όπως είναι και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες σε όλο τον κόσμο, βέβαια.

Το συμπέρασμα όλων αυτών; Η Microsoft, έχω την αίσθηση, πρέπει να κάνει κάτι περισσότερο από την απλή... «παραδοχή του λάθους της», όπως έχει πράξει μέχρι στιγμής δηλαδή. Καλό θα ήταν να καταργήσει άμεσα την έκδοση Ultimate των Windows Vista (ειδικά καθώς πλησιάζουμε σε εορταστική περίοδο), αφού εν τέλει δεν μπορεί να την υποστηρίξει και να την εμπλουτίσει έτσι, ώστε να έχει νόημα. Ακόμη καλύτερο θα ήταν να αποζημιώσει τους ανθρώπους που επένδυσαν στην έκδοση Ultimate με κάποιο «δώρο» αξίας ίσης με τη χρηματική διαφορά που υφίσταται ανάμεσα στην Home Premium και την Ultimate έκδοση. Μια εισαγωγική έκδοση του Office 2007 δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα.

Ποιό θα ήταν το καλύτερο όλων, δε; Απλό. Θα ήταν η Microsoft να κάνει τα παραπάνω ΚΑΙ να προσφέρει δωρεάν τα λιγοστά Extras που διέθεσε τελικά, στους χρήστες όλων των εκδόσεων Windows Vista. Και να... «προχωρήσει με τη ζωή της», χωρίς να ασχοληθεί ξανά με αντίστοιχα «πειράματα» στο μέλλον, αν δεν εξασφαλίσει ότι μπορεί να διαθέσει τους σχετικούς πόρους σε ανθρώπους, χρήμα και χρόνο. Τόσο απλά. Γιατί μερικές φορές, μαμά Microsoft, τα πασίγνωστα «ξυπνοπούλια» του marketing (που νομίζουν ότι κάνουν καλά τη δουλειά τους αν εφεύρουν έναν «catchy» τρόπο να αποσπάσουν περισσότερα χρήματα από τον καταναλωτή άνευ λόγου και αιτίας), «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο»... και δεν αποδεικνύεται ακριβώς ωφέλιμο. Για κανέναν.